Peki güzelim eski versiyondan bahsedecekken neden bunları yazdım ben. Çünkü orijinal versiyonun bir Jackie Chan'i yok. Her karakter ayrı bir Jackie Chan. Bütün oyuncular o kadar iyi ki, hepsine çok kolay bir şekilde bağlanabiliyorsunuz. Mesela filmde bir şey olsaydı ve o karakterlerden herhangi biri ölseydi, kesin ağlardım. Bu şekilde pek fazla film yoktur benim için. Zaten o eski zamanlarda yapılan filmlerdeki hissiyatı çok seviyorum. Onlarda daha fazla emek, daha fazla alın teri varmış gibi geliyor. Şimdikiler ise...


Evet dövüş sahneleri baya tırttı. Ancak o kısmına hiç takılmıyorsunuz çünkü hiç sırıtmıyor bile. Olaylar ilerlerken siz de kendinizi orada hissedebiliyorsunuz. Mesela çocuğun ayağının sakatlandığı bir sahne var, son dövüşe yakın. Onlarca film izledim, ama uzun zaman sonra o sahnede ne olacağını bildiğim halde endişelendim. "Hadi vur! Kalk! Kalk yerden! Hadi at yumruğunu! Helal be!!" moduna girdim ve ne olduğunu ben de pek anlamadım.


Anlayacağınız üzere, izleyin bu filmi. Konusunu anlatmıyorum, klasik bir konusu var zaten. Ama bu öyle bir güzel işlenmiş ki, hayran kalmamak mümkün değil. Konu klasik diyorum ama zaten bu konuda ilklerden sanırım bu film. Şimdi çok fazla kopyası var evet. Ama o zamanlar yoktu ve bu furyanın ilklerinden olan bu film, bence fazlasıyla yeterli. Sonraki yapımların hepsini kaldırıp çöpe atabilirsiniz.